Rodzimą krainą borowika wysmukłego (Boletus projectellus) jest Ameryka Płn. Do Europy został prawdopodobnie zawleczony w XX wieku, najpierw na Litwę oraz Łotwę skąd rozpoczął swój podbój Europy.

W Polsce pierwsze trzy stanowiska stwierdzono na wybrzeżu Bałtyku w okolicach Lubiatowa i Białogóry (Nadleśnictwo Choczewo). Od tego momentu rozpoczęła się jego inwazja i od 2013 roku notuje się go na terenie Nadleśnictwa Lębork na Mierzei Sarbskiej. Swoją kulminację borowik wysmukły osiągnął w tym roku, obserwujemy masowy jego wysyp w okolicach rezerwatu Mierzeja Sarbska. Do prawidłowego rozwoju ten ekspansywny grzyb wymaga mikoryzy z korzeniami sosny, a w nadmorskich borach bażynowych akurat tego gatunku drzew nie brakuje.

Przypominamy, że zgodnie z polskim prawem na terenie rezerwatów nie możemy zbierać grzybów, a poruszamy się tylko i wyłącznie po wyznaczonych szlakach.

Borowik wysmukły ma kapelusz w odcieniu pomarańczy pokryty suchą i gładką, zamszową skórką oraz żółty (czasem brzoskwiniowy) silnie bruzdowany trzon. Cechą charakterystyczną jest falbankowa krawędź kapelusza. Pokrojem przypomina raczej zgrabnego koźlarza, niż naszego rodzimego borowika szlachetnego, dlatego też od 2014 roku Boletus projectellus nosi polska nazwę borowik wysmukły, choć znany jest wśród miejscowej ludności również jako borowik wrzosowy.

Jest jadalny i zbierany przez grzybiarzy.