Śmiało możemy pokusić się o stwierdzenie, że pszczoła miodna to najpożyteczniejszy żywy organizm żyjący na naszej planecie. Człowiek dość szybko zaczął wykorzystywać obecność pszczół w środowisku, a do najważniejszych surowców pozyskiwanych od tych owadów możemy zaliczyć miód, pyłek kwiatowy, pierzgę, propolis, mleczko pszczele, wosk, jednakże najważniejszą rolą pszczół również dla ludzkości jest zapylanie roślin. Słynny już cytat, błędnie przypisywany Albertowi Einsteinowi - „kiedy z powierzchni ziemi znikną pszczoły, to człowiekowi pozostaną już najwyżej cztery lata życia …”, jest stale aktualny. Niepodważalnie niezmienne są dwa fakty: pszczoły mają decydujący wpływ na utrzymanie prawidłowej równowagi biologicznej w wielu ekosystemach, a zapobieganie depopulacji pszczół jest obecnie podstawowym problemem współczesnego pszczelarstwa, a tym samym rolnictwa i bezpieczeństwa żywnościowego wszystkich ludzi na świecie.

 „Jeśli znikną pszczoły z ziemi to konsekwencją będzie wymarcie co najmniej sto tysięcy gatunków roślin, które nie przetrwają” te słowa także przypisywano Albertowi Einsteinowi

Leśnicy Nadleśnictwa Lębork z okazji zbliżającego się światowego dnia pszczół, przygotowali dla tych pożytecznych owadów nie lada niespodziankę. Gotowe do zasiedlenia kłody bartne zawisną w wybranych lokalizacjach na terenie całego nadleśnictwa. Wywieszone kłody, a także ich późniejsi lokatorzy będą pod stałym monitoringiem leśników. Polepszenie bazy bytowania zapylaczy w lesie ma na celu zwiększenie ich populacji oraz korzystnego oddziaływania pszczół na ekosystemy leśne.

W 2020 roku planujemy wywiesić 10 kłód bartnych w miejscach z obfitą i zróżnicowaną bazą pokarmową w postaci roślin miododajnych. Wszystkie nasze barcie wykonane są z drewna sosnowego przy pomocy tradycyjnych narzędzi jakie używane były przez bartników do XIX wieku. Dzięki zastosowanej technice wykonania, kłody bartne w pełni oddają warunki w jakich naturalnie bytuje pszczoła w lesie. Staramy się również poprawiać warunki siedliskowe pszczół przez sadzenie coraz większej ilości gatunków miododajnych i biocenotycznych takich jak czereśnie ptasie, jabłonie, grusze, śliwy, róże, lipy, głogi itp. Ponadto prowadząc prace gospodarcze w lasach skupiamy się na poprawie bazy pożytkowej dla pszczół poprzez wspieranie (o ile to możliwe) gatunków domieszkowych (klony, lipy) odgrywających znaczną rolę w życiu pszczół. Dodatkowo podejmujemy działania prowadzące do zatrzymania wody w lesie, które oprócz korzystnego wpływu na pszczoły, dla których woda jest bardzo ważnym czynnikiem zapewniającym prawidłowy rozwój, przyczyniają się do zwiększenia różnorodności biologicznej w ekosystemach leśnych.

Działania podejmowane przez lęborskich leśników wpisują się w założenia ogólnopolskiego projektu „Pszczoły wracają do lasu” będącego częścią projektu rozwojowego „Zdrowa Żywność z Polskich Lasów” realizowanego przez Lasy Państwowe od kilku lat.

Oprócz aspektu przyrodniczego wywieszania kłód bartnych, wprowadziliśmy już także tematykę nieocenionej roli pszczół w środowisku do naszej oferty edukacyjnej. Zapach świeżego wosku jaki mogą poczuć uczestnicy zajęć, czy widok ula lub barci z bliska podczas prowadzonych zajęć edukacyjnych, pozwala nam zainteresować uczestników zajęć problemami z jakimi obecnie borykają się te pożyteczne zapylacze, a także w odpowiedni sposób ukierunkować pewne działania jakie może podjąć każdy z nas by w ten sposób przyczynić się do lepszej ochrony pszczół.

Należy również wspomnieć, że Nadleśnictwo Lębork od lat cieszy się dużym zainteresowaniem pszczelarzy, którzy co roku po porozumieniu umieszczają swoje pasieki na gruntach Lasów Państwowych.