Wydawca treści
Rys historyczny
Nadleśnictwo Lębork położone jest w północnej części województwa pomorskiego. Granicę północną wyznacza linia brzegowa morza Bałtyckiego, pomiędzy Łebą i położoną na wschód latarnią Stilo. Tereny Nadleśnictwa położone są w większości w powiecie lęborskim, niewielkie powierzchnie znajdują się w powiecie słupskim oraz wejherowskim.
Nadleśnictwo w obecnych granicach zostało utworzone w dniu 1 lipca 1984 r. w wyniku podziału istniejącego wcześniej Nadleśnictwa Lębork na dwie jednostki organizacyjne: Nadleśnictwo Lębork oraz Nadleśnictwo Cewice. Od reorganizacji funkcjonuje jako jednostka dwuobrębowa składająca się z obrębów: Lębork i Łeba - podzielona na 15 leśnictw. W okresie ostatniego 10- lecia zlikwidowano dwa leśnictwa tj. leśnictwo Pogorzelice i Bór. W chwili obecnej Nadleśnictwo podzielone jest na dwa obręby; Łeba i Lębork oraz 13 leśnictw: Ulinia, Strzeszewo, Szczenurze, Stęknica, Wrzeście, Łebień ,Nowa Wieś, Janowice, Lębork ,Małoszyce, Leśnice, Darżewo, Czech.
Na podstawie dostępnych informacji można stwierdzić, że przed II wojna światową w powiecie lęborskim w granicach do 1945 roku, znajdowały sie lasy państwowe tworzące nadleśnictwo o powierzchni 3418,62 ha, oraz lasy będące własnością ok 90 majątków ziemskich i własności włościańskiej. Na obszarze obecnie administrowanym przez Nadleśnictwo Lębork, w kwietniu w 1945 Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinku, powołuje trzy Nadleśnictwa; Łeba, Lębork – Wschód i Lębork. Po włączeniu powiatu lęborskiego do województwa gdańskiego powyższe jednostki z dniem 01.10.1945 r. przekazuje Dyrekcji Lasów Państwowych w Gdańsku. Natomiast lasy majątkowe i włościańskie zostały przejęte w latach 1945 - 1946 na mocy Dekretu P.K.W.N. z dnia 12.XII.1944r. Granice własności oraz prawa do nieruchomości ostatecznie zostały uregulowane przez Urząd Ziemski do 1947 roku. Obszary lasów leżące na południowym - zachodzie należały do Nadleśnictwa Pogorzelice, zostały one włączone do Nadleśnictwa Lębork w 1972 r.
