Wydawca treści
Rezerwat Mierzeja Sarbska
Rezerwat przyrody „Mierzeja Sarbska"
data utworzenia: 8 grudnia 1976 r.
powierzchnia: 546,95 ha, w tym na terenie Nadleśnictwa Lębork 508,97 ha
Mierzeja Sarbska jest jednym z najpiękniejszych fragmentów naszego wybrzeża; stanowi swego rodzaju miniaturę położonego kilka kilometrów na zachód Słowińskiego Parku Narodowego.
Od północy rezerwat graniczy z plażą, natomiast od południa z Jez. Sarbsko. Rezerwat „Mierzeja Sarbska" chroni wąski (do 1 km szerokości) pas wydm nadmorskich. Najwyższe z wydm osiągają wysokość nieco ponad 24 m n.p.m.. Większą część rezerwatu, bo prawie 400 ha pokrywają zbiorowiska leśne, należące głównie do różnych postaci zespołu boru bażynowego (Empetro nigri- Pinetum). W zagłębieniach międzywydmowych wykształcają się mokre wrzosowiska wierzbowo- wrzoścowe, zbiorowiska mające w Polsce zanikające, nieliczne stanowiska. Walor tego terenu podnoszą zarośla z woskownicą europejską (Myrica gala), prawnie chronionym gatunkiem atlantyckim, który w Polsce jest bardzo rzadki i zagrożony.
Flora rezerwatu wykazuje nieprzeciętne wartości przyrodnicze ze względu na wyjątkowo duże nagromadzenie gatunków rzadkich, ginących i zagrożonych w skali Pomorza, a nawet Polski. Obecnie w rezerwacie „Mierzeja Sarbska" występuje około 340 gatunków roślin naczyniowych, w tym 28 gatunków prawnie chronionych. Na szczególną uwagę zasługują: fiołek torfowy, przygiełka brunatna, wełnianeczka darniowa, rosiczka okrągłolistna, długolistna i pośrednia, turzyca bagienna, woskownica europejska oraz lnica wonna- gatunek o znaczeniu europejskim.
